Najczęściej mamy okazję podziwiać gotowe prace biżuteryjne, jednakże równie interesujący jest sam proces ich powstawania. Prezentacje warsztatu biżuteryjnych Artystek rozpoczęliśmy już na naszym fanpage’u i w związku z Waszym zainteresowaniem cykl ten będziemy kontynuować także na blogu.
Ten wpis poświęcony jest naszyjnikowi, który wykonała Marta Norenberg – Pracownia Sztuk Kilka. ( a tutaj: link fanpage’a Pracowni Sztuk Kilka) Jest to praca zgłoszona do konkursu Kalendarz Royal-Stone 2016, do inspiracji konkursowej “Złota polska jesień”. Jak już wiecie naszyjnik ten znalazł się na podium zajmując II miejsce w tej części Royalowego konkursu (wyniki konkursu – inspiracja “Złota polska jesień”).
I. Inspiracja i wstępny szkic
A oto konkursowa inspiracja, która stała się punktem wyjścia dla realizacji projektu przez Artystkę (kliknij tutaj, aby poznać szczegóły konkursu):
Prace rozpoczęły się od poszukiwań pomysłu …
Ta pora roku nieodzownie kojarzy mi się z postacią kobiety oraz z… podstawówką 🙂 Właśnie Jesień była pierwszą personalizacją malowaną we wczesnych latach szkolnych. Połączenie szlachetnej porcelany z ciepłymi, oranżowymi kolorami i motywem liści, taka jest moja odpowiedź na czerwcową inspirację.
… i utrwalenia go za pomocą ołówka:
II. Materiały
Konkretyzacja projektu to także dobór materiałów do jego realizacji. Artystka w tym przypadku wykorzystała porcelanę, srebro próby 925, wełnę czesankową oraz emalię.
“Sercem” naszyjnika jest płaskorzeźba z porcelany przedstawiająca twarz “Pani Jesieni”. Element ten został wykonany przez Artystkę ręcznie. Po nadaniu zaplanowanej formy porcelana musiała zostać poddana długotrwałemu procesowi wypalania w piecu w temperaturze 1250 st. C. Samo wypalanie trwało ok. 10 godzin, plus dodatkowo czas niezbędny do ostygnięcia pieca. Po wypaleniu porcelana uzyskała gładką powierzchnię i nie było konieczności żadnej dodatkowej obróbki tego elementu.
Wykorzystane w pracy srebro próby 925, to: blacha stanowiąca spodnią część naszyjnika, pasek blachy stanowiącej cargę, oraz 78 kawałeczków pociętych rurek w czterech średnicach. Na zdjęciu poniżej widoczne przygotowane do lutowania rurki, oraz carga. Blacha srebrna stanowiąca podłoże prac widoczna jest na kolejnych zdjęciach.
Istotnym elementem naszyjnika są także elementy wykonane z wełny czesankowej. Nawiązując do kolorystyki konkursowej inspiracji, to one staną się bardzo ważnym elementem barwnym naszyjnika.
III. Realizacja
Cargę otaczającą element główny (porcelanowa płaskorzeźba), oraz pocięte rurki należało zlutować z blachą:
Lutowanie rurek ze srebra przebiegało w etapach, aż do uzyskania założonej i pożądanej formy całości pracy. Zgodnie z projektem rurki miały zostać połączone w kształt mający przywoływać na myśl koronę wielkiego drzewa.
Po zakończeniu lutowania baza pracy uzyskała formę założoną w projekcie. Na zdjęciu niżej etap po zakończonym lutowaniu.
Jako uzupełnienie poniżej publikujemy zdjęcia, które pokazują jakimi narzędziami i w jaki sposób przebiega proces lutowania srebra. Pozwalają one uzmysłowić sobie jak wiele czynności (nie zawsze kojarzonych z kobiecymi delikatnymi dłońmi) i zaskakujących narzędzi należy użyć, aby osiągnąć efekt końcowy w postaci stosunkowo niedużego artystycznego naszyjnika.
Poniżej zdjęcie pokazujące sam proces lutowania srebra (tutaj na przykładzie innej z prac wykonanych przez Artystkę na konkurs Royal-Stone).
Po zlutowaniu wszystkich elementów należało odciąć srebrną blachę pozostającą poza obrysem zlutowanej bazy naszyjnika, a następnie wyrównać i oszlifować brzegi.
Następnie baza naszyjnika wymagała oczyszczenia. Dalszymi czynnościami było oksydowanie oraz polerowanie, dzięki czemu baza była gotowa do montażu pozostałych elementów naszyjnika i do emaliowania. Na zdjęciu poniżej widoczna gotowa baza z jednoczesną przymiarką elementu centralnego – porcelanowej płaskorzeźby.
Kolejnym krokiem była praca nad uzyskaniem kompozycji kolorystycznej zgodnej z konkursową inspiracją. Artystka wykorzystała do tego celu wykonane samodzielnie kulki z barwionej wełny czesankowej, oraz emalie.
Na zdjęciu poniżej widać, jak wyłoniła się jesienna harmonia barw. W rurkach o większej średnicy znalazły swoje miejsce przygotowane uprzednio kulki z wełny czesankowej. Dna cieńszych rurek zostały pomalowane emalią.
Efekt końcowy. Artystka uzyskała harmonijne zrównoważenie form i kolorów, co znalazło uznanie konkursowego Jury. Wśród bardzo licznie zgłoszonych prac konkursowych prezentowany naszyjnik zajął II miejsce w jednym z etapów konkursu biżuteryjnego organizowanego przez Royal-Stone.
Kocham tę pracę – dzieło sztuki, ot i cóż więcej można napisać? 🙂