Z ogromną radością przedstawiamy dziś tutorial autorstwa p. Izabelli Żurawskiej tworzącej pod marką Izziland.  Pani Izabella bierze na warsztat podkład do haftu koralikowego firmy Beadsmith, szklane guziki i drobne koraliki Toho. Odrobina cierpliwości, igła i podstawowa wiedza o hafcie koralikowym pozwolą nawet początkującym stworzyć takie piękne kolczyki. Zapraszamy.

MATERIAŁY:
– podkład Beadsmith (może być także sztywny filc)
– guziki szklane
– koraliki Toho Treasure lub Miyuki Delica, Toho Round 15/0 oraz 11/0
– koraliki Fire Polish 2 mm lub inne drobne fasetowane koraliki w podobnym rozmiarze
– bigle angielskie – stal chirurgiczna
– nici Nymo, S-lon AA, One-G lub Miyuki / żyłka
– klej Hasulith
– materiał wykończeniowy – skóra naturalna lub welur

NARZĘDZIA:
– nożyczki
– igły John James nr 10 do haftu koralikowego

Otrzymałam do testów podkład firmy Beadsmith. Paczuszka zawiera dwie części rozm. 22×29 cm w kolorze czarnym i dwie w białym. Podkład filcowy ma zwartą strukturę, jest dosyć elastyczny (mniej sztywny niż podkład firmy Knorr Prandell czy Lacy’s Stiff Stuf), grubość około 2 mm, dobrze się wycina, nie prószy się i nie strzępi.

Jako, że w planie miałam założoną miodowo – błękitną kolorystykę pracy, to ani biały,  ani czarny kolor podkładu mi nie pasował. Postanowiłam go najpierw zabarwić na złoto. Do barwienia wybrałam podkład biały i zastosowałam dobrej jakości farbę akrylową dla plastyków – Amsterdam. Oczywiście, trzeba poczekać trochę z szyciem, zanim farba wyschnie.
Zmiana koloru podkładu pozwala mi nie martwić się w późniejszym etapie linią brzegową haftu. Nie lubię jak kolory się ze sobą kłócą, tylko raczej współgrają dla osiągnięcia pożądanego efektu.
Wiele razy zadawano mi pytanie jak dobierać nici do pracy, czy kierować się kolorem koralików, czy podkładu? Często przy pracy stosuję nici w różnych kolorach, tak, aby nie wyróżniały się z tła koralików lub podkładu, albo wręcz stosuję nić niewidoczną, czyli żyłkę.

Plan pracy przewiduje wykonanie kolczyków – niezbyt wielkich, ale idealnych na co dzień, szczególnie dla wielbicielek dżinsów.
Przystępujemy do wyboru materiałów. Zabarwiony podkład, guziczki pełniące rolę kaboszonów, Toho w trzech rozmiarach, kryształki FP, nici/żyłka, wykończeniówka i -najważniejsze- bigle. Dla wielu osób problemem jest alergia na metalowe, posrebrzane części kolczyków. W tym wypadku użyjemy złotego środka, czyli komponentów ze stali chirurgicznej.

SPOSÓB WYKONANIA

1. Wycinamy niewielki kwadracik zabarwionego podkładu i ścinamy na okrągło jego brzegi. Unikniemy w ten sposób zaczepiania się nici o podkład i jej plątania. Na środku filcu przyklejamy Hasulithem (bądź innym klejem do biżuterii) nasz kaboszon i odczekujemy parę minut, aż klej wyschnie.
Wybieramy nić skomponowaną kolorystycznie z koralikami i kaboszonem. W moim przypadku jest to niebieska marki Nymo, ale może to być jakakolwiek inna nić odpowiednia do prac z koralikami.
Obszywamy guzik ściegiem wstecznym (back stitch) koralikami Toho Treasure lub Miyuki Delica. Liczba koralików w obszyciu musi być parzysta, jest to niezbędne do zbudowania potem koszyka koralikowego ściegiem peyote. Ścieg wsteczny w tym przypadku wykonujemy nabierając dwa koraliki, wbijamy się igłą w podkład i wracamy o jeden koralik. Kończymy obwód przechodząc igłą do następnego koralika, czyli pierwszego dodanego.

2. Następnym krokiem jest budowa ściegiem peyote koszyka mocującego dla kaboszonu.
Polega to na dodawaniu w górę pojedynczych koralików w co drugi koralik przymocowany do podkładu. Prawidłowo wykonany peyote wygląda z boku jak literka X.

3. Koszyk budujemy do wysokości brzegu guzika, w tym wypadku wystarczą dwa rzędy tak, aby guziczek nie wypadł podczas użytkowania. W ostatnim rzędzie do zamknięcia plecionki używamy koralików 15/0. Ściśle zaciągamy. Można dodatkowo, dla pewności, przejść jeszcze raz przez ostatni rząd samą nicią. Następnie chowamy tę nitkę w podkładzie, od spodu pracy.
Nadchodzi czas na zmianę koloru nici, na złotą S-lon, która kolorystycznie skomponuje się z podkładem i kryształkami Fire Polish.
Następny, ostatni już rząd haftu wykonamy z par koralików Toho Round 11/0 i Fire Polish 2 mm. Przyszywamy koraliki ściegiem wstecznym do zamknięcia obwodu.

4. Kolejnym krokiem będzie wycięcie naszego haftu z podkładu. Odcinamy haft blisko brzegu, ale uważnie, aby nie pociąć nici od spodu pracy. Do tego celu polecam użycie nożyczek o zaokrąglonych końcówkach. Świetnie, bo wiele już lat, sprawdzają się w moim warsztacie nożyczki Premax. Przydają się również w pracach, które wymagają wycinania w trybie gimnastycznym 🙂 .
Pozostaje nam podkleić od spodu pracę materiałem wykończeniowym. Użyję tu cieniutkiej skórki licowej. Kleimy haft od spodu niewielką ilością kleju, przykładamy skórkę i odcinamy na równi z podkładem.

5. Następnie obszywamy pracę “murkiem” Toho Round 11/0. zmieniając nić na żyłkę – tutaj zastosowałam rozmiar 14, mocną, ale jednocześnie dość elastyczną. Supełek chowamy do środka, pomiędzy haft a materiał wykończeniowy.
Na pierwszy raz nabieramy dwa koraliki, przebijamy się igłą prostopadle w kierunku haftu, zahaczamy od spodu ostatni koralik i dociągamy żyłkę. Czynności powtarzamy z tym, że z jednym koralikiem, do ukończenia obwodu. Po naszyciu ostatniego koralika mocujemy od góry pierwszy dodany koralik .
 

6. Pozostaje nam ozdobienie kolczyków pikotkami. Pikotki dodajemy w pary koralików, dlatego ważne jest, aby obydwa wykonane kolczyki miały równą ilość koralików w obwodzie. W moim przypadku jest to 14 par i 3 wolne koraliki pozostawione do umocowania bigla.
Pikotki (jak widać na zdjęciu) szyję już nicią w kolorze złota. Każda z pikotek to 3 koraliki 1a1b1a (gdzie a to koralik niebieski, b-koralik złoty), ale kombinacja kolorystyczna może być dowolna, od wyglądu pikotek w głównej mierze będzie zależeć efekt końcowy pracy. Po dodaniu 14 pikotki mocuję bigiel doszywając go nicią z koralikami – 1a1b bigiel 1b1a. Miejsce mocowania bigla jest najbardziej narażone na mechaniczne uszkodzenia, proponuję więc przeszyć to miejsce dodatkową ilością nici, min. podwójną.

7. Kolczyki są gotowe. Miłego noszenia.

Wracając do opinii na temat podkładu Beadsmith – Beading Foundation to jest on  bardziej elastyczny w porównaniu do filcu modelarskiego. Na pewno na plus działa to, że nie strzępi się na brzegach. Dobrze się szyje nawet cienką igłą, nie ma trudności w przebijaniu, a też nie zostają dziurki, jak sprujemy nieudany kawałek. Materiał ma dość szorstką fakturę. Mam wrażenie, że jest sprasowany z “fakturą”. Pod uwagę biorę jeszcze to ile podkład “pije” farby i jak się zachowuje po jej nałożeniu. Tu jest idealnie. Szybko schnie, mało pije i nie odkształca się.

 Izabella Żurawska – Izziland
dla Royal-Stone

Zapisz

Zapisz

Zapisz