Dzisiejszy tutorial przygotowała dla Was Marta Norenberg – autorka bloga Sztuk Kilka i jednocześnie jedna z uczestniczek akcji Polecam RoyaLOVE. Marta pokaże jak w łatwy sposób wykonać oryginalną bransoletę ze srebra i bursztynu. Oddajmy głos Artystce.
Pisałyście kiedyś kurs, jak zrobić coś „krok po kroku”? Zawsze mam dylemat, co wziąć na warsztat, aby się Wam spodobało, ale żeby nie było za trudne… i za banalne też nie. Tak, aby porwało Wasze serducha, a narzędzia same wpadły w łapki, które z werwą stworzą nowe cudeńko. Właśnie takie rozterki targały mną, gdy otrzymałam od Royal Stone zaproszenie do stworzenia nowego tutorialu. Na szczęście szybko mnie olśniło, a czy ostateczna decyzja była słuszna, oceńcie same, może to będzie początek Waszej miłości do metaloplastyki?
Zacznijmy od podstaw, czyli listy niezbędnych artefaktów, które przydadzą się Wam przy tworzeniu bransoletki.
Materiały na bransoletkę:
- Druty srebrne różnej grubości o próbie 925 (ja użyłam 1.0mm / 1.5 mm / 2.0 mm), trochę czystego srebra o próbie 999 na mini cargę oraz mały kawałek blachy 925.
- Dowolny kamyczek, u mnie króluje bursztyn.
- Srebrne zapięcie tzw. kajdanki (oczywiście, może to być dowolne zapięcie, byleby wygodne)
P.S. W zastępstwie możecie użyć także drutów i blach miedzianych.
Narzędzia i inne substancje:
- Pilniki i papiery ścierne do metali.
- Młotek drewniany lub akrylowy (jeśli nie posiadacie, to możecie zwykły młotek owinąć szmatką).
- Młotek cyzelerski (zakończony z jednej strony kulką) i zegarmistrzowski do zakucia cargi.
- Rygiel (metalowy stożek do kształtowania okręgów) lub inny przedmiot o okrągłym przekroju.
- Mandrela do zrobienia małych kółeczek lub długopis / ołówek o okrągłym przekroju.
- Szczypce do cięcia drutu, szyncęgi (czyli szczypce płasko – półokrągłe) i płaskie kombinerki.
- Lut do srebra LS 70 (opcjonalnie lut średni E ) i LS 80 (opcjonalnie lut twardy WAI-H) -ten do zlutowania cargi, jeśli zrobicie ją z czystego srebra.
- Lutówka niezbędna przy lutowaniu
- Roztwór do wykwaszania metalu sprzedawany w formie proszku, do rozrobienia z wodą (może być także kwasek cytrynowy podgrzany do ok. 60°C).
- Palnik gazowy mini, czyli tzw. lutownica gazowa lub butla propan – butan z palnikiem.
- Pęseta do przytrzymywania gorących elementów.
- Oksyda, czyli specjalny roztwór do czernienia srebra.
- Miseczka z wodą do studzenia i płukania elementów.
- Ogniotrwały podkład do lutowania, np. cegła.
KROK PO KROCZKU:
1. CARGA:
- Na początku przygotowałam cargę, czyli obwódkę kamienia (z paska czystego srebra o grubości 0.45 mm), owinęłam metalem kamyk i ucięłam z lekkim zapasem, następnie spasowałam ją tak, by bursztyn bez problemu zmieścił się w obwodzie a brzegi idealnie do siebie pasowały.
- Na tak przygotowaną cargę nałożyłam odrobinę lutówki, rozgrzałam całość małym płomieniem przy pomocy lutownicy gazowej. W miejscu lutowania dotknęłam rozgrzanego metalu lutem LS 80 w postaci drutu (ten lut ma wyższą temperaturę topnienia niż LS 70, więc nie powinien się nam stopić przy dalszych pracach). Zlutowaną cargę ostudziłam w wodzie.
- Następnie delikatnie wyrównałam brzegi cargi na papierze ściernym o gradacji 400.
- Tak przygotowany element możemy już nalutować na blaszkę (moja miała 0.5 mm grubości), najlepiej wybierzcie trochę większy kawałek w stosunku do cargi, tak jak na zdjęciu, łatwiej będzie Wam rozgrzać metal pod cargą i nie spalicie sobie tego drobnego elementu (tradycyjnie przed lutowaniem nałóżcie lutówkę i tym razem użyjcie lutu LS 70, możecie pociąć go na drobne kawałeczki i ułożyć tuż przy cardze).
- Całość najlepiej wziąć w pęsetę i grzać od spodu, wtedy nie stopimy cargi, uważajcie jednak, by przy tych manewrach nie spadła Wam oprawa kamienia… szczególnie na kolana 😛
- Zlutowane detale wykwaszamy do białości, nadmiar blachy możemy ostrożnie odciąć nożycami, resztę wyrównujemy pilnikami i papierem ściernym, aż uzyskamy gładką powierzchnię (nie przetrzyjcie sobie cargi!).
- UWAGA nr 1: Czyste srebro jest na tyle miękkie, że tak cienki kawałek da się uciąć nożyczkami lub cęgami do cięcia. Pamiętajcie także, by odpowiednio dopasować wysokość cargi do kamienia, aby po jego zakuciu nie okazało się, że metal wszystko zasłonił.
- UWAGA nr 2: Taki drobny kawałek srebra łatwo spalić, a w zasadzie stopić, dlatego musicie bardzo uważać przy lutowaniu.
2. KÓŁKA:
- Na początek ucięłam kilka drucików o różnej średnicy, przyznaję, że cięłam na oko, bo nie zależało mi na konkretnej długości.
- Wszystkie kawałki wyżarzyłam, aby nabrały miękkości i wykwasiłam.
- Przed zagięciem drutów w kółka wyrównałam końcówki (można to zrobić także przed wygrzewaniem, srebro lepiej się szlifuje gdy jest twarde, ale ja zawsze o tym zapominam.
- Druciki zaginam przy pomocy szyncęg, najpierw z jednej strony tak do połowy, potem z drugiej. Nie przejmujcie się koślawym kształtem, najważniejsze by końce drutu ładnie się połączyły.
- No to lutujemy, wykwaszamy, jeśli jest taka potrzeba to lekko przeszlifujemy miejsce łączenia.
- Dokładnie sprawdźcie, czy aby na pewno kółka są zlutowane na stałe.
- Do wykonania mniejszych kółeczek posłużyłam się mandrelą, tak powstałą spiralkę przecięłam cążkami, przy mniejszych kółkach lepiej użyć ramki do cięcia i piłek włosowych (cążki pozostawiają z jednej strony drutu nieładne „ugryzienie”, które trzeba przed łączeniem wyrównać).
- Wróćmy jednak do dużych „niby” kółek, w dłoń biorę rygiel i drewniany młotek (stalowy uszkodzi nam srebro) i obstukuję krążki w celu nadania im ładnego kształtu. Po kształtowaniu znów je wygrzewam.
- Tak przygotowane detale traktuję młotkiem cyzelerskim na stalowej płytce (ważne abyście czyniły to na twardym podkładzie, wtedy powstaną lekkie dołki w metalu a nie wygnie się całość).
3. ŁĄCZENIE ELEMENTÓW:
- Kółko z najgrubszego drutu przecięłam i spasowałam z cargą, teraz znajdują się w jednej płaszczyźnie, powtórzyłam proces lutowania, tak samo jak w poprzednich punktach. Dołożyłam jeszcze jeden największy okręg i centralna kompozycja jest już gotowa.
- Wszystkie zlutowane kółka lekko wygięłam, dzięki temu ładniej ułożą się na dłoni.
- Nadszedł czas na łączenie, do akcji wkraczają mniejsze kółka wykonane na mandreli. Te elementy lutowałam dopiero po złączeniu z pozostałymi okręgami (użyjcie małej lutownicy, aby nie spalić detali obok kółka). Dopiero po zlutowaniu ostrożnie wymłotkowałam te mniejsze krążki.
4. WYKOŃCZENIE:
- Bransoletka wylądowała w oksydzie jeszcze przed dołączeniem kamieni, ponieważ oksyda mogłaby uszkodzić powierzchnię bursztynu (tak się zdarza przy kamieniach pochodzenia organicznego). Jeśli Wasz kamyk jest prześwitujący to uważajcie, żeby nie przyciemnić cargi w środku.
- Po wysuszeniu srebro przetarłam wełną stalową, możecie także użyć papieru ściernego.
- Na koniec pozostało zakucie bursztynka i dodanie jednego na końcu (szpilkę z kuleczką wykonałam z czystego drutu, wystarczy chwilę taki drucik potrzymać nad płomieniem, a uzyskamy ładniutką kulkę).
- Kamyk zakułam przy pomocy młotka zegarmistrzowskiego, najpierw przygniotłam cargę z czterech stron ( kamień został unieruchomiony), a potem delikatnie na około. W celu wykończenia cargi przetarłam ją wełną stalową… ufff finito!
Miało być miło i przyjemnie, a tu proszę elaborat na sto dwa! Niby wszystko takie proste, kilka drucików, kamyczek, lutowania co kot napłakał i przyciemnienie na koniec, jednak gdy trzeba to ująć w słowa (na dużą ilość zdjęć już znalazłam metodę – kolaż) kartki się nie kończą albo w tym wypadku skrolowanie. Mimo to mam cichą nadzieję, że dobrnęłyście do końca i już coś tam dłubiecie w swoich domowych warsztatach.
Marta Norenberg
Sztuk Kilka
Bursztyn i srebro, zawsze wygląda dobrze, klasyka.
Piękna bransoletka, jestem zachwycona Twoimi pracami. Zainspirowałaś mnie do wykonania bransoletki, ale z wykorzystaniem miedzi. Dziękuję
Ślicznie wygląda ta bransoletka.
Dziękuję!!! Mam nadzieję, że na jej podstawie powstaną kolejne u innych twórców! 😀